Friday, November 19, 2010

Wasiat

Wasiat

KALUARGA Palui tamasuk KB jua yaitu Kaluarga Banyak,

samuaan dangsanaknya bajumlah dua walas ikung alias salusin.

Palui tamasuk nang di tangah jadi ada baisian kakak lawan

ada juga baisian ading.

Abah umanya sudah tamasuk tuha banar tapi awaknya masih

kuat, panderan lawan ingatannya tatap haja kada baubah.

Abahnya ini tamasuk urang bahari nang panggawi, rajin ka

pahumaan, ka kabun lawan maharagu sapi. Nang ngaran sudah

tuha parak uzur, maka abahnya Palui mangumpulakan anak-anaknya

handak bamufakat kaya apa kalu inya kada baumur lagi.

" Bubuhan ikam kakanakanai, barukun-rukunlah hidup, tulung

manulung, sakit saikung sakit sabarataan, harta cari-carian

tapi dangsanak darah daging kada kawa ditukar lawan kadada

urang bajual,"ujar abahnya. "Kulihat bubuhan ikam ini kadada

nang cagar jadi urang badahi. Ini samunyaan adalah karna

kasalahanku kada kawa menyukalahakan bubuhan ikam. Aku ini

dahulu kaya urang jua baisi tanah banyu, pahumaan lawan kabun

tapi kada bisa maharagunya. Jadi kada makin babanyak tapi makin

basusut, tasumbang ba amal lawan gasan pamakan sakaluargaan

nang balusin-lusin ini. Tapi aku kada kasal, bubuhan ikam

kawa haja sakulah tamat esde, alhamdulillah kawa manulis

kawa mambaca."

"Jadi napa pasan pian lawan kami,"ujar Palui.

"Aku handak memadahakan tanah, kabun, pahumaan lawan

bubuhan ikam,"sahut abahnya

"Kami ihlas haja, sampiyan jangan kasal, sadikit sama

dimakan bila ada atawa banyak dipada-padaakan,"ujar Palui

jadi juru pandernya.

"Ini jangan dianggap wasiat, tapi gasan kita maklumi haja",

ujar abahnya.

Sambil manunjuk kasubalah kanan abahnya baucap, "Tanah kabun

di kanan rumah ini luas puluhan burungan, di balakang situ

pahumaan ratusan burungan, kaya itu juga di subalah kiwa

puhun rumbia, kabun paring, puhun mangga, durian sampai ka

watas urang itu luasnya dua tiga puluh burungan,"ujar abahnya.

Tarangakan Palui lawan dan sanak-dangsanaknya mandangarakan

kasugihan abahnya, sambil baharap mudahan sidin babagi

warisan. Imbah manyambati tanah kabun pahumaan itu, abah

umanya tatunduk saling lawasan lalu kadangaran sidin

taisak-isak, menangis sambil mamacul kaca mata mambarasihi

banyu mata. Malihat abah umanya tatangis, Palui lawan

dangsanaknya-dangsanaknya taumpat sadih lalu ada jua

nang umpat manangis.

"Aku kada sampai hati manyambat, kada purun lawan anak buah,

kasihan bubuhan ikam,"ujar abahnya pulang.

"Sambat ja bah-ai, kami ihlas haja, maharagu saling

mambantu hasilnya atawa bisa jua pian bagi rata, atawa

dibagi sasuai hukum waris,"ujar Palui,sambil nang lainnya

katuju haja.

"Kaya ini anak-anakku sabaratan, dangarakan amun ikam

ihlas. Kabun nang di subalah kanan rumah kita ini sudah

tasanda puluhan tahun kada kawa manabusi, pahumaan luas

di balakang rumah itu ampunya Haji Syukri kita hanya ma

ambil upah haja. Kabun buah di kiwa kita ini sudah

tasanda di bank kada kawa mambayar cicilan parak disita

urang, sambil manyambat itu abahnya Palui manangis makin

banyaring.

"Wasiatku, barukun-rukunlah ikam mamunahinya, aku kada

kawa mambari warisan apa-apa, aku banar bubuhan ikam akur

mawarisi hutang-hutangku,"ujar abahnya.

Palui lawan dangsanak-dangsanaknya taungut kada kawa

baucap lagi, jangankan mamunahi hutang, gasan hidup

hari-hari haja sudah lucut.


No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...