Tuesday, October 11, 2011

Kajung

Masa aku halui dulu sawat bakumpulan wan paninian di rumah ayah.
Ramik banar pang bila nenek datang bailing barang dua-tiga hari bamalam
di rumah di Sabak Bernam.
Suatu hari pada waktu patang sambil mahadap makanan wan nginum kupi
di amben rumah, nenek bapadah,” samalam Si Utuh kajung wan Si Alui, ramik banar inyak…”
Umak nang terpinga-pinga batakun ,” kajung?? Bapala pang Utuh nih kada tahu malu
maunjuk palir kajung ka Alui! Ramik pulang ujahhh….”
"Ek..Ehh…aku handak jua umpat kajung…Sapakah nang handak mambawai…”,ujar nenek
Masih dengan selambanya.
Umakku masih konfius…” Napanya nang sakajung-kajung ni mak ai…? “,batakun ka nenek.
“Samalam si Utuh tulak ka Jung wan Si Alui malihat banyak binatang di sana. Ramik
Ujarnya…”
Rupanya semalam Si Utuh pergi ke Zoo Negara dengan Si Alui tengok binatang di sana. Nenek ku manyambatnya ka Jung…..
Tatawaan pang patang tu sambil tahambur goreng pisang dalam muntung kami.
Dah 30 tahun peristiwa itu berlalu.Taga aku masih ingat lagi.Nenek pun dah lama
Tak ada.
__._,_.___

BAKISAH SARANG BINGKARUNGAN.

(Dari Datu Kusin Hirang)

Kisahnya hari ini bingkarungan lagi kalaparan, kasak kusuk di dalam sarang
handak kaluar sambil bagamat. Babaya handak bajalan kaluar sarang rupanya
ada nang mangaruh di luar.

Dilihatnya... "Baaaahhh... Ada macan mancugut
kada singgarakan di muhara sarang, talinga pina cagat mahunggang, mana parak
banar lawan sarang, asa gair banar", jar bingkarungan bafikir.

Rupanya fikir-fikir sambil bafikir.... "Aummmhh...", jar macan basuara.

"Naaahhh.Kumakan ikam bingkarunganai... Parutku lapar banar nah... Balum
dapat mangsa. Pokoknya ikam kumakan...",ujar macan.

Rupanya bingkarungan liwat takut, batis asa manggatar , pa ampihannya
taluncat gugur pada sarang. Pas gugurnya tamasuk kadalam talinga
macan..... Hahahahaa...

Macan pun takajut, nangapa nang masuk kadalam talinga asa galianan banar,
makin bagagah bagarak bamakin galianan.

"Ampuuuun... Aku kada tahan bingkarungan nai... Aku kada jadi mamakan,
kaluar ikam ditalingaku...
Addeeehhh...", ujar macan sambil bukah kasitu kamari.

Akhirnya takipai jua awak bingkarungan kaluar talinga macan. Asa sigar
dah macan sambil bajalan kapinggir sungai, kahausan handak minum.

Waktu tuntung minum, macan malihat manusia mandi.

"Hahhhh...", jar macan. "Ada mangsa pang disini, cocok banar nih aku lagi lapar",
ujar macan sambil baparak maintip manusia itu. Makin parak samakin
baparak... Buassshh. Maloncat kahadapan manusia naitu pas lagi bahanduk
wan basilih tapih. "Nahhhh, kumakan nam manusia ai...", ujar macan sambil
mangaruh wan mamaraki.

Takajut banar orang naitu kada sakira, langsung taduduk takusur
di tanah kada kawa apa-apa lagi.

Macan nih baparak tarus handak marungkau, rupanya pas siap handak mahantam.
Macan langsung tadiam di hadapan orang itu.Rupanya macan ada nang
dilihatnya.

Dilihat macan ada lagi sarang bingkarungan ba'andak di bawah ingkang
orang itu.

"Baaaaahhhh... Bangat banar..!", jar macan, kanapa ada
lagi sarang bingkarungan disitu...? Kada jadi makan hak.... Daripada
dimasuki bingkarungan di talinga lagi, baik aku bajauh..."
Bussssshhhh. Baloncat bukah simacan kada maingat lagi.

"Syukuuuur...",ujar orang itu sambil mamuntal tapih, bakas takajut
tadi kada marasa sampai tatilanjang saikungan. Hahahahaha
hahaahahaaa..

Wednesday, February 23, 2011

Julak Bahar




PALUI tulak madam handak maubah nasib. Imbah sampai di banua urang itu,
Palui kaingatan pasan aruwah kainya bahwa partama-tama inya harus
bapapatuhan wan tatangga kiri kanan. Imbah itu harus cari siapa urang
harat atawa nang wani saumpama jagonya disitu gasan bapapatuhan. Biar
haja rugi bakurban mambawa ruku, timbaku atawa mambawai makanan. Tapi
nang panting sudah saling bakatahuan. Bila tajadi apa-apa pasti cagar
mandapat bantuan.

Pasan kainya itu bujur-bujur digawi Palui dan bahasil bapatuhan wan jago
kampung nang bangaran julak Bahar karna sidin bagalang akar bahar. Hampir
saban malam Palui mailangi julak Bahar, sambil bakikisahan ka hulu ka
hilir.

“Kawalah Lui aku minta tulung?” ujar Julak Bahar.

“Minta tulung napa?” ujar Palui.

“Aku bahutang duit salawi ribu rupiah,” ujar julak.

“Kalu cuma salawi ribu, kada usah bahutang julak ai, tapi ulun bariakan
haja,” ujar Palui manjulung duitnya.

Karna kabaikan Palui itu maka julak Bahar makin sayang wan Palui,
mambantu dan malindungi bila ada masalah gawian Palui.

“Ikam hati-hati Lui ai, jangan talalu baik wan urang. Sasadangi haja
karna bila talalu baik ikam pasti cagar dihinyiknya,” ujar Garbus
mambari nasihat.

“Aku parlu mamaraki sidin supaya kita kada diganggunya, malah
dilidunginya,” sahut Palui.

“Lui, aku ada parlu bantuan ikam,” ujar julak Bahar.

“Parlu napa lak, sambat haja,” ujar Palui.

“Sakali ini aku minta bantuan ikam, aku handak bahutang. Kada banyak
cuma lima ratus ribu rupiah,” ujar julak Bahar.

“Kalu cuma sapuluh atawa salawi, ulun bariakan haja tapi karna banyak
tapaksa ulun hutangi,” ujar Palui manjulung duitnya. Isuknya julak
Bahar bahutang pulang, hingga jumlahnya labih satangah juta dan sidin
bajanji cagar mambayar habis bulan.

“Sudah kupasani, janganlah talalu baik wan sidin itu karna urang
karas kada kawa dilamahi,” ujar Garbus.

“Ayu ja, isuk kutagih sasuai janji sidin,” ujar Palui.

Isuknya Palui bujur-bujur managih, tapi tatap sidin baalasan cagar
mambayar habis bulan kaina. Karna sudah dua kali managih tatap kada
dibayari julak Bahar, maka Palui handak mangarasi. Wayah handak
managih, kamarian itu Palui singhaja mamasang kupiah pina bahiring,
tapih basandang di bahu dan karis batajak di pinggang.

“Sakali ini ulun datang pahimatan, pian mambayari atawa kada,” ujar
Palui sarik walaupun hatinya takutan malihat sisingut julak Bahar
pina bagarak-garak.

“Sudah kusambat bahwa aku cagar mambayar hutangku Lui ai tapi parak
habis bulan kaina. Kalu ikam managih bakakarasan maka kita baadu
kuat haja,” ujar julak Bahar sambil mancabut lading lalu pura-pura
mamutung kuku.

Palui kada saling ucapan lagi, kalas sampai katahi-tahi ditantang
julak Bahar, lalu baundur bulik sambil baucap, ”dasar kada kawa
dibaiki urang nang sudah wataknya kaya itu. Handak mancari beking
sakalinya hilang duit batangah juta,” ujar Palui bagaru kapala karna
manyasal

Bau Haruk Acan

WAYAH lagi anum Palui wan kakawalannya tamasuk nang
rajin maumpati bubuhan nang tuhatuha, bagutungruyung,
baulahraga, sampai umpat jua runda malam. Bubuhannya
rajin banar manuruti napa nang disuruh nang tuha-tuha,
makanya bila ada warga kampung kada kawa umpat runda
maka diwakilakannya wan bubuhan Palui. Sabagai upahnya
maka Palui wan kakawalannya rancak diantari urang
makanan wan minuman.

“Bus ujar Palui, malam ini biar hari dingin kita baulah
pancukan karna tadi si Unah wan Leha kamanakan H. Ayub
ada maantari kanas, bilungka, kadondong, mangga mantah
langkap wan gula habangnya,” ujar Palui sambil manjulung
bakulnya.

“Kalu sual pancuk-mamancuk ini bagianku manggawinya,”
ujar Garbus sambil maungkai lading balatinya. “Tapi di
gardu ini pina tampias kana hujan makanya kita pindah
haja ka bawah barumahan rumah banjar Haji Idak itu, di
situ ada tikar lalu mainjam panai wan tarang kana
lampu rumah sidin,” ujar Garbus.

“Kami akur tarus, siap mamakan asal ikam bujurbujur Bus
ai manggawinya, manguyak, maracak sampai mamirik sambal
gulanya. Sambil kami manggawi maka si Palui tunggu
gardu, kaina bila sudah tuntung hanyar kita kiyau,”
ujar Tulamak.

Imbah manguyak, maracak lalu Garbus maulah sambalnya
tapi balum tuntung mamirik inya kasakitan parut handak
bahira lalu minta gantiakan wan Tulamak.

“Karna aku nang disuruh baulah sambal maka cagar kubuati
lumbuk banyak-banyak supaya kapadasan,” ujar Tulamak
dalam hati.

Imbah tuntung lalu dikiyauinya Palui, Tuhirang wan Garbus
nang hanyar habis bahira, lalu rami-rami barabut
mamakaninya.

“Nyaman banar,” ujar Garbus mamuji.

“Aduuuhhhh.....padas banar, padas banar, biar padas
tapi nyaman,” ujar Tuhirang sapaus-paus kahingus.

“Mungkin sambal ikam ini Bus ai kabanyakan acannya,”
ujar Palui, bahanu inya takuringis mancium hirisan
kanas wan hirisan kadondong nang dimakannya. “Karna
kabanyakan acan maka kaciuman banar bau haruknya,”
ujar Palui.

“Sambalnya sama sakali kadada babuat acan, hanya gula,
uyah wan lumbuk,” sahut Garbus. “Aku wani basumpah
kadada mambuat acan, mungkin Tulamak wan Tuhirang
karna inya tadi nang mangganti mamirik sambal.”

“Kami kadada jua mambuati acan karna kami badua kada
katuju,” ujar Tulamak wan Tuhirang.

“Tapi kanapa maka babau haruk banar,” ujar Palui sambil
inya cangang kaatas barumahan rumah banjar itu.
“Eeeeee...... itu nah sakalinya wadah ini kaguringan
hayam, mungkin wayah ikam mamirik sambal tadi pas hayam
itu bahira lalu tabuat ka dalam panai,” ujar Palui
sambil manggaruak muak mangaluarakan pancukan nang
sudah di makannya.

Basurahan di pesbok


Sakumpulan banjar basurah pasal buah
di pesbuk.


3 orang sukakan ini.
Wardah ape ni?

Abdul : ilah waloh banyuk gin hada jua pang

Hafiz : Umai lih baiknyak.....

Khir : buah jambu double meaning

Baaboon : Aiii..interesting je komen tu Pak..
explain sikit la.

Hanim :lihat bujur2 macam balakang urang leh..

Cetak : behhh, ilah yang dalam salawar gin ada...

Ana : sedap ke buah ni?? erkk

Hampalam : sadapppppp..heeee

Hassan : eeeeeeeeeeemmmmmmmm hingga
kada teucap..........................

Kamaruddin : di cacah awan cabai parawit...

Anuar : umaiiii...yaiii...asa kada pati purun
handak ma itihik ba iya an.....

Kamaruddin : bawa bakicing

Khairi : ilah anunya si utuh

munah : bah...buruk banar rupaknya
tuh..banyak kah babuah ..?

Hafizuddin : Ca kadak inyak buruk.... baik
tu ah......

Ahmad : yang menanam tu lelaki ke babini ?

Hafizuddin : Laki bini nang mananam .....
he3

Ahmad : banaran tu

Ahmad : Cikgu KZ dimana baulihi gambar
jambu tu?

Khairi : sabiji mahal harganya

Ahmad Ading :bungas suka buah ni kaloku

Hafizuddin : Kadak bajualan jah......

Bahron : ‎..bah..jgn dirabuti buah ku'ini
...lah...

Kamaruddin : amun barabutan pacang limir

Hanim : amon kaituk' di balut la jadik
orang kada manereng...

Anuar : bukan di balut...di jurak biar
gugur...ampih maniring..

Kamaruddin : yg di balut tu yg lagi handak
di tiring

Hanim : handak dijurak kada masak lagi
mapa?..

Kamaruddin : amun masak, itu dah tuhak..
yang nyaman jurak yang anum

Karukord : peram2.....4 katol ma andakik
kabat...jadiam..ngeh3

Hanim : masak tapaksa tuh..

Kamaruddin : rela dlm paksa

Hanim : tu yg jadi senyum dlm tangisan....

Kamaruddin : marista

Karukord : ngeee.....

Hanim : barubuiyan banyu mata...
Ading : hehhehe...

Baaboon : bangkor pang matak tuh....

Hafizuddin : Bakicing hajak.....
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...