Monday, December 28, 2009

Masam Manis

Masam Manis
BIAR rakat matan halus, bubuhan Palui,
Garbus wan Tulamak rancak jua bahualan
lawan basaing. Cuntuhnya wayah ada bibinian
bungas hanyar badiam di kampungnya maka
bubuhannya bataruh siapa nang kawa
mandapatakan. Imbah lucung samunyaan
tatinggal bubuhannya tatawaan. Tapi rancak
jua bubuhan Garbus wan Tulamak tapakalah
ulih Palui.

Nangkaya itu jua sual gawian, Palui rancak
parajakian banar. Sadikit haja Palui
bagarak banyak tu pang bakulih rajaki.
Makanya bubuhan kakawalannya itu handak
banar mangalahakan si Palui.

"Imbah hari raya ini napa pulang gawian
ikam Lui?" ujar Garbus.

"Gawianku kaya biasa jua, mamanfaatkan
paluang nang ada. Apalagi wayahini musim
rambutan. Bubuhan ikam pang bajualan napa?"
ujar Palui.

"Kami manuruti ikam umpat jua bajualan
buah-buahan," sahut Tulamak wan Garbus.

"Buah napa Bus?" ujar Palui.

" Kaina kita batamuan haja di pasar,"
sahut Garbus.

Wayah hari pasar rami urang bajualan buah.
Ada nang bajual sumangka, tiwadak, rambutan,
ramania. Bubuhan Garbus wan Tulamak bajualan
asam pancukan, maampar dagangannya bahadapan
wan dagangan Palui.

"Ayu rambutan manis, manis ... rambutan
sibatuk, garuda, antalagi. Manis, manis ...
bulih dicuba, bisa dirasani," ujar Palui
kukuriak manawarakan rambutannya. Wayah
urang banyak mamaraki Palui handak manukari
rambutannya maka kadangaranlah Garbus wan
Tulamak bakuriak:

"Asam, asam, asam ...," ujar Garbus.

"Rambutan manis, rambutan manis ...,"
ujar Palui.

"Asam, asam ...," sahut Tulamak di
subalahnya.

Mandangar kuriakan rambutan manis, manis
lalu ada nang manyahut asam, asam ... maka
urang nang handak mancubai rambutan
jualan Palui tapaksa kada jadi.

Bubuhannya takutan kalu tatukar rambutan
masam.

"Rambutan manis, manis ...," ujar Palui.

"Asam, asam ...," ujar Tulamak di
subarangnya.

"Bah, bubuhan ikam talanjur banar Bus
ai mamadahakan rambutanku masam," ujar
Palui maniwas kakawalannya.

"Kami bujur harus Lui ai, kadada bamaksud
manyaingi ikam apalagi mamadahakan masam.
Kami manawarakan jualan kami jua yaitu
buah asam pancukan," ujar Tulamak
manunjuk kajualannya.

"Aku tahu, bubuhan ikam handak manyaingi
jualanku," ujar Palui gagarunum sambil
mambuati rambutannya ka dalam kampil
lalu bapindah wadah bajualan

Kada Hakun Dipasung

Kada Hakun Dipasung
LIMBAH tuntung sambahyang idul adha samalam,
buhan Palui, Garbus wan Tulamak langsung
tulakan ka panyumbalihan sapi di kampungnya.

Tabarungan jua tahun ini inya dapat rajaki
umpat bakurban. Banyak urang sudah takumpulan
sambil mambawa lading gasan mahiris daging.

“Amun kawa hari ini kita balakas manyumbalih,
hari ini jumahat bubuhannya ai, kita
sambahyangan pulang,” ujar Palui mamadahi.

“Oo,,, bujurlah, hari ini kita sambahyang
dua kali,” ujar Tulamak.

“Tapi kita mahadang pa haji jain manyumbalih
di kampung sabalah dahulu hanyar sidin kawadah
kita,” ujar Garbus.

“Labaram kita mahadang pulang,” ujar Palui.

“Amun kaya itu kita pasung dahulu haj sapinya,
jadi mun sidin datang langsung ja disumbalih,”
ujar Tulamak.

“Hadang hulu, kabiasaan haji Jain manyumbalih
kada hakun dipasung?” ujar Palui.

“Ujar siapa ikam Lui? Handak bamatian kita
kalu kada bapasungan,” ujar tulamak mangaras.

“Aku kada bakaramput Mak ai, amun haji Jain
manyumbalih kada hakun sidin di pasung. Cubai
ikam takunakan langsung kaena,” ujar Palui
mangarasi jua.

Sakitar lima belas manit datang pa haji jain
mambawa parang panyumbalihan. Takajut sidin
malihat sapinya balum di pasung.

“Kanapa sapinya balum bubuhan ikam pasung?”
ujar pa haji gagarunum.

“Ujar Palui kabiasaan pian manyumbalih kada
bapasungan, makanya kami mahadang pian haja,”
ujar Tulamak mamadahi pa haji.

“Hua... ha... ha, buhan ikam ini sudah barapa
tahun garang bakawan Palui?” ujar pa haji
tatawa mangalakak.

“Kanapa maka pian tatawa pa haji?” ujar
Garbus wan Tulamak hiran malihat pa haji
tatawa.

“mandangarlah panderan Palui tadi, amun aku
nang manyumbalih kada hakun di pasung kalu?
Mana hakun aku nang di pasung. Nang harus
bubuhan ikam pasung itu sapi, lain aku pang.”
ujar pa haji mamacah rahasia panderan Palui.
“Makanya amun Palui bapander tu jangan
ditaguk bulat-bulat, pasti ada hujungnya,”
ujar sidin pulang.

“Nah,bujur kalu, amun pa haji jain nang
manyumbalih kada hakun di pasung, labaram
sidin nang hamuk,” ujar Palui tatawa lucut
kawa mangalahakan bubuhan kakawalannya.

“Kana pulang kita dihalabionya... Hanyar
haja bamaafan, sudah baulah hual pulang,”
ujar Garbus wan Tulamak kakalahan.

Kada Hakun Kurang Labih

Kada Hakun Kurang Labih
NANG ngaran Palui biar kada sugih kaya urang, tapi inya baik hati lawan kada
pamalar, salain itu parajakian jua hidupnya. Amun malihat urang pina kasusahan
inya hancap manolongi, barang tanaga amun kada baduit. Makanya urang katuju
bakawal Palui.

"Kaya apa Lui hari ini, lancar haja kalu rajaki?" ujar Tulamak manakuni.

"Alhamdulillah bagus haja Mak ai," ujar Palui manyahuti

"Aku tu sanang banar lawan hidup kaya ikam ni Lui ai. Ikam tu parajakian
banar, kada kaya kami, pina kada mau hinggap," ujar Tulamak mangaluh.

"Napa amalan ikam Lui? Amun ada minta kami nah," ujar Garbus umpat
bapander.

"Aku kada baisi amalan napa-napa, cuma kita harus balajar basukur pabila
dapat rajaki. Tarus jangan katuju mangaluh bapadah sakit kada baduit, sabab
Tuhan kada katuju lawan urang nang katuju mangaluh," ujar Palui pina kaya
tuan guru. "Imbah tu banyaki bakawan, ujar urang banyak kawan banyak
rajaki. Nang tarakhir hakun kurang labih, jangan handak manang surangan,"
ujar Palui lagi mamadahi.

"Kaya apa contohnya Lui?" ujar Tulamak panasaran.

"Amun kaya kita ni maujek, tabarungan panumpang kita kada baduit, jangan
jua kita mamaksa bayar, tasarah sapambari urang haja. Amun dibayari
alhamdullah, mun kada baarti balum rajaki. Tuhan tu pasti manggantinya
lawan nang lain," ujar Palui.

"Dasar tinggi amalan ikam Lui ai, pina barat aku manjalanakan," ujar Garbus
pina taungut.

"Bagamatan ai dahulu. Tapi dikampung kita ni ada jua urang nang kada mau
kurang labih tapi anihnya sidin parajakian," ujar Palui mamadahi.

"Siapa urangnya Lui?" ujar Tulamak maanyaki.

"Si TAHIR bubuhan kaum di langgar kita."

"Hau, inya tu kulihat baik haja Lui ai, kanapa jadi ikam padahi kada
mau kurang labih?" ujar Garbus kahiranan.

"Cubai buhan ikam labihi ngaran TAHIR tu lawan A, napa jadinya?"
ujar Palui lihum.

"TAHIRA," ujar Tulamak manjawabakan sambil kakalakak tatawa.

"Nah amun dikurangi R nya jadi napa?" ujar Palui. "Jadi TAHI,"
ujar Tulamak lucut banar tatawa.

"Kanapa ikam lucut banar Mak?" ujar Palui lihum.

"Aku akur lawan pandapat ikam, nang pasnya lagi TAHIR tu sama
ngaran mintuha garbus," ujar tulamak tatawa.

"Pantas haja Garbus pina talipat muha limbah kusambat ngaran Tahir,"
ujar Palui kakalakak jua tatawa.

Bujangan Atawa Janda

Bujangan Atawa Janda

Di kampung Palui bubuhan karang taruna madakan lomba banyanyi alias bakaraoke. Bubuhannya handak mancari bakat gasan diumpatakan lomba antar buhan karang taruna di kabupaten kaena. nang umpat tasarah haja, bibinian atawa lalakian, umur kada dibatasi. Banyak banar pasarta nang umpat.


"Aku handak mandaftarakan kamanakanku umpat lomba. Napa haja saratnya?" ujar Garbus.

"Saratnya bebas bus ai, kada mamandang umur, asal harat banyanyi," ujar Tulamak.

"Kamanakan ikam nang mana handak umpat Bus?" ujar Palui.

"Kamankanku si Jubai, inya pintar banyanyi."

"Jubai anak julak Irum tu kah? Nah aku mandukung jua kalu inya umpat. Nang pasti muhanya malawanakan dahulu, kada kaya pamannya nang babaya sangkut," ujar Palui manyirit Garbus.

"Ikam jangan mahina Lui ai, muha ikam gin kaya balik kurma," ujar Garbus mambalas.

Malam limbah isya di lapangan kacamatan rami banar urang takumpulan handak malihat lomba banyanyi lagu dangdut. Matan nang tuha sampai nang kakanakan umpat manuntun. Nang umpat lomba gin kada hakun kalah, baju buhannya pina macam-macam balang lawan ukurannya, Ada nang balabihan kain, ada jua nang kakurangan. Ada nang kantat pas di awak, ada jua nang bagubiran manuruti artis wayahini. Amun urusan muha, pupur mamupur pasti dihatiakan artis babiniannya. Gincu, calak mata, habang pipi pasti kada katinggalan. Sigar tu pang mata bubuhan Palui maitihi panyanyi bibiniannya nang tampil.

Rahatan asik garbus maitihi kamanakannya banyanyi, Palui mambisiki ka anu Garbus. "Tuh lihati si Jubai banyanyi, amun malihat gayanya banyanyi, lawan cara inya maingkut mikropon, inya tu masih bujangan asli artinya balum babubut," ujar Palui.

"Nyata haja ah inya bujang, karna balum balakian," ujar Garbus.

"Maksud aku wayahini biar balum balakian, ada jua nang bujangan tapi sudah kawin badahulu, bapangalaman," ujar Palui. "Amun handak maminandui bujangan asli lawan janda atawa nang sudah bapangalaman, lihati inya maingkuti mikropon rahatan banyanyi," ujar Palui mamadahi.

"Napa hubunganya bujangan atawa janda lawan mikropon Lui?" ujar Garbus kada paham.

"Hiih, napa hubungannya Lui?" ujar Tulamak nang matan tadi umpat mandangarakan.
"Amun nang bujang asli, maingkutnya babaya haja, pina takuatan-takutan. Tapi amun nang sudah bapangalaman atawa janda, maingkut mikroponnya pasti baganggam, pisit banar,kada hakun malapas lagi," ujar Palui tatawa mangalakak.

"Ikam ni panderan kada jauh pada parno-parno tarus," ujar Tulamak wan garbus taumpat tatawa imbah mandangarakan jawaban mahaluya Palui.

Dihalat Guguling

Dihalat Guguling

DAHULU wayah Palui lagi anum, bila handak musim liburan sakulahan bubuhannya umpat jua baulah rancana maadakan piknik. Biasanya nang dipilih ka gunung, ka guha, ka banyu panas atawa ka pinggir laut.

Kakawalannya banyak, puluhan ikung, bila dibawai pasti hakun asal si Palui nang mengapalainya karana Palui dianggapnya paling rasuk lawan samuaan kakawalan di kampungnya.

Waktu takumpulan di warung mamarinanya Tuhabuk, si Endek mambuka pander.

Lui, parak musim parai sakulahan ini kita ka manaan nang baik, asa lawas banar kita kadada bajalanan.

Tasarah bubuhan ikam, tapi bujurbujur supaya kada mucai kaya tahun lalu, tahambur ka hulu ka hilir, kada taimbai buliknya sampai disariki nang tuha di rumah, sahut Palui.

Aku ada usul, kita basapida baguncing di ancak jangan labih pada badua, dahulu sampai batiga sasapida, asa ringkut batis maninjaknya, ujar Garbus.

Salain panakawan kita jangan kada ingat mambawai kakawalan bibinian nang dahulu supaya rasuk pander di jalanan, ujar Palui sambil malirik ka Garbus karana inya biasa taparabut gandak, sama-sama handak lawan Habibah.

Pas hari nang sudah ditantuakannya, bapuluh-puluh buah sapida masing-masing babawaan saikung gandaknya. Rami banar pamanderannya sapanjang jalan. Bahanu sambil bakikibitan sampai-sampai ada nang taguling ka susungaian.

Tadarau bubuhannya manawa-akan. Palui nang tatuha rumbungan sambil baguncingan lawan Habibah. Baastilah badudi, paling balakangan. Alasannya manjagai kalu-kalu ada nang tabulirit di balakang. Padahal singhajanya supaya kawa bagaya lawan bararayuan.

Parak tangah hari sampailah bubuhannya ka banyu tajun, masing-masing mamilih wadah dudukan, mambuka sangu, sambil makanan dan basisimburan banyu, asyik lawan gandaknya masing-masing.

Imbah habis mandian, parak Asyar mulailah bubuhannya bulikan. Waktu itu hari pina mulai maram, maka masing-masing balalajuan maninjak sapidanya, ada nang tadahulu tapi ada juga nang jauh tadudi di balakang tamasuk Palui lawan Habibah. Awak Habibah kalamakan hingga Palui kauyuhan maninjak sapidanya.

Hari makin maram, angin mulai batiup kancang, apalagi jalanan pina bagugunungan. Waktu angin kancang tadi kakamban Habibah tarabang ditiup angin, lalu inya kukuriak manyuruh Palui bamandak minta tulung ambilakan kakambanya.

Rupanya kakamban tadi tarabang ka dalam pagar kabun urang. Palui bamandak lalu langsung maluncat pagar nang tingginya kurang labih sameter.

Alhamdulillah, pian kawa maambilakan, jaka kada ulun pasti disariki mamarina ulun, tarima kasihlah, ujar Habibah pina ungah lawan Palui.

Imbah habis maambilakan kakamban, hari mulai hujan labat maka Palui lawan Habibah tapaksa bataduh di rumah urang kampung, tapisah lawan kakawalan nang lainnya.Hujan makin labat lawan guntur kilat kada ampih-ampihnya.

Akhirnya inya tapaksa bamalan di rumah urang itu. Disuruh urang rumah baampar di tangah ruang diinjami bantal lawan guguling.

Karana kadinginan, habis basah kuyup Habibah taguring banar sedangkan Palui kilip-kilip matanya takutan kana sariki ulih mamarina Habibah, mambawa anak urang sampai tapamalam. Tapi sambil kilip-kilip, inya pina rancak manuleh ka Habibah nang tatilantang di higanya hanya bahalat guguling. Maka macam-macamlah lamunannya, tabayang ulihnya kaya apa kalu Habibah kawa manjadi bininya.

Umailah malam tadi janak banar guring. Aku maka am macam-macam pikiran tapandang ikam pina muntak banar di higanya, asa handak manjapai takutan kalu sarik, handak memusut kalu pina tabangun. Asa mancikuk liur di rakungan, ujar Palui manyindir sambil pina marista.

Salah sampiyan jua, ulun ini sakahandak sampiyan haja pasti manurut. Asa kadada pilihan lain lagi. Sampiyan talalu banar samalam maluncati pagar sameter kawa haja, tapi maluncati guguling di higa ulun pina bapikir banar, ujar Habibah pina makin ungah mangibit paha Palui sambil basapida ampah bulikan ka rumahnya.

Saturday, December 19, 2009

Manyalahakan Jam

Manyalahakan Jam

WAYAH bubuhannya bamalam di rumah mamarina Palui di Banjarbaru nang dahulunya bangaran Gunung Apam, rasa himung banar karna di rumah itu saraba hanyar tamasuk bantal guling nang diguringi. Karna kanyamanan guring itulah maka bubuhannya malandau tarus karna bamamalaman bapander.

Hari itu bubuhannya malandau pulang bangun karna kanyamanan guring ba-AC dan bakisah ka hulu ha hilir. Nang pamulaan bangun adalah si Palui karna inya tamasuk tuan rumahnya. Imbah bangun itu inya langsung baudhu dan sembahyang. Paharatan sembahyang itu masuklah kamanakannya maantari nginuman. Imbah dihadanginya satumat, Palui salam lalu kamanakannya managur:

"Cil, ui pakacil Palui, wayah ini sampiyan pina baalim dan pina panyambahyang, banarlah? Biasanya sembayang subuh haja jarang manggawi tapi wayah ini sudah maningkat hakun manggawi sembayang dhoha," ujar kamanakannya.

"Makin batuha awak makin sadar jua ding ai. Aku tadi kada sembahyang dhoha tapi sembahyang subuh ding ai," sahut Palui.

"Sembahyang subuh? Sembayang subuh itu pukul lima Cil ai, kada pukul sambilan ini?" ujar kamanakannaya. "Hari sudah pukul sambilan?" ujar Palui hiran sambil maitihi jam nang tagantung di tawing. "Itu jam ditawing masih manunjukakan angka lima, artinya masih subuh," ujar Palui.

"Cuba sampiyan buka jandila, hari sudah siang banar," ujar kamanakannya. "Jarum jam itu sudah mulai samalam kada bagarak karna baterainya mati," tambah kamanakan Palui.

"Astagfirullah, aku hilaf manggawi sembahyang subuh di waktu matahari sudah sapanggal. Panyababnya adalah karna malam tadi aku bagadang dan taumpati jam mati. Jadi sabujurnya kada salahku tapi salah jam," ujar Palui manyasal saurang.

"Ayu lakasi garaki kakawanan sampiyan itu, kaina dikiranya jam di tawing itu pukul lima kamarian," ujar kamanakan Palui.

"Bangun, bangun, ayu lakasi bangunan, lajui ba-asyar. Itu nah jam di tawing pukul lima," ujar Palui mangaramputi kakawanannya.

"Kaya apa kami handak ba-asyar Lui, sembahyang subuh wan zuhur haja balum tagawi," sahut Tulamak sambil mamusut mata pina masih marut. "Bubuhan ikam ini bila kanyamanan lalu kada ingat kawajiban nang lima waktu," ujar Palui pina musti mamadahi padahal inya saurang malupa diri jua kanyamanan guring malandau

Manyasal Jadi Turis

Manyasal Jadi Turis

WAYAH madam di Batawi, suah Palui lawan Garbus mancuba handak nang kaya urang jua, umpat rumbungan turis handak bajajalanan nang istilah wayah ini paket tur.
Imbah batakun-takun lawan bubuhan pagawai trepal, Palui lawan Garbus basapakat maambil paket tur nang harganya paling murah. Itu gin saikungnya harus mambayar bararatus ribu, sualnya gasan manuju ka wadah nang handak dilihati harus mamakai bis ganal.

"Kaya urang jua kita kaina, jadi turis nang biasanya mamakai salawar sapanggal, batupi, bakacamata lawan jangan tatinggal kudakan," Palui mulai mahayal.

Pas harinya, tulakan bubuhan turis diangkut mamakai bis ganal, tamasuk Palui lawan Garbus. Nyaman pang di bis, wadahnya ligar kada bakajalan, baunya harum lawan dapat makan. Di bis diputarakan lagu, ada jua pidio lawan kawa jua bakaroke. Jadi sapanjang jalan rami tu pang, maka gaitnya babinian bungas harat pulang mamadahakan ini itu sa panjang jalan nang dilalui.

Kira-kira lima jam babis, hanyar sampai ka wadah nang dituju. Hari parak maghrib, bis diparkir di pantai. Turunan bubuhan turis nang kabanyakan urang bule. asing-asingnya mancari wadah mahadap ka barat maitihi matahari nang handak sanja.

"Very beautiful ......," ujar saikung nang parak Palui. Kada paham Palui apa maksud turis tadi baucap kaya itu.

Kada tapi paham lawan apa nang digawi bubuhannya, tapaksa Palui lawan Garbus batakun ka babinian gait. "Maap lah .... kanapa kita satop di sini?" Palui batakun.

"Ya di sini kita menikmati sunsetnya pak. Itu indah bukan matahari akan tenggelam?" ujar babinian tadi sambil kurihing-kurihing.

Palui lawan Garbus hanyar paham, sakalinya paket tur nang diumpati itu dasar malihat matahari handak tinggalam wayah magrib.

"Bah...... mun di kampung handak malihat matahari tinggalam kada usah babayar bararatus ribu, Bus-ai!" Palui manyumpah, tagal kadada urang lain nang mangarti susumpahannya tadi.

"Kada salah urang pang Lui. Sualnya bubuhannya jarang malihat matahari tinggalam, lawan waktu di trapal sudah jua dijalasakan paket turnya nang disambat sanset-sanset. Kita banar-ai nang bungul kada tahu apa itu sanset, mangira handak barami-rami di wadah nang kaya hotel atawa plasa-plasa jadi kawa baulanja," Garbus manjalasakan pulang lawan Palui.

"Manyasal aku jadi turis Bus-ai," ujar Palui sambil muha pina masam.

Baju salawar luar nageri

Baju salawar luar nageri

Wayah hahanyaran pasar tungging Palui sawat jua tarasani umpat bajual baju-baju wan salawar bakas matan luar nageri. Baistilah inya ampih maujek, sakalinya dasar bujur payu banar. Maka Palui hakun kurang labih lawan pambali, bahkan inya hakun haja mahutangi babayar bulan kaina.

"Ikam harat banar Lui ai kalu sampai bajualan baju-baju luar nageri bubuhan urang asing itu. Matan dimana ikam dapat barang-barangnya, balum biasa kaluar nageri malah langsung bajualan baju salawar luar nageri," ujar Tulamak masih haja kada parcaya dan tatap mamahapak Palui.

"Ikam kada biasa malihatkah Mak, wayahini baju salawar luar nageri itu jadi dagangan glubal," sahut Palui.

"Aku biasa mandangar urang bapander bahwa baju luar nageri itu adalah baju-baju bakas, kalu istilah kita di sini adalah baju pantas layak pakai," ujar Garbus.

"Aku parcaya haja Bus ai, tapi matan dimana Palui mandapatkan banda-banda itu," ujar Tulamak.

"Kalau ikam kada parcaya, ayu kita lihati jualan Palui itu," ujar Garbus mambawai.

Oooo... sakalinya bujuranlah Palui jadi padagang barang luar nageri, tapi... tapi...," ujar Tulamak.

"Tapi napa Mak? ujar Palui manyahut karna kalihatannya pina masih kada hakun kalah.

"Ampun maaflah Lui, kalu baju bakas luar nageri ini babahaya banar karna bisa ada panyakit hiv dan aid," ujar Tulamak.

"Baju salawar nang ikam pakai ini, manukar dimana Mak?" ujar Garbus manakuni Tulamak sambil manjapai baju salawar Tulamak nang pina gubih kada pas di awak.

"Baju salawar nang kupakai ini barian mamarinaku si Aming," ujar Tulamak ba-agak.

"Aku ampun maaf jua Mak ai. Aku ampun maaf karna baju salawar nang ikam pakai itu adalah bujur haja tukaran mamarina ikam. Tapi sidin manukar baju salawar itu matan aku jua karna aku nang mahutanginya," ujar Palui mambuka rahasia.

"Tulamak, Tulamak dasar minyak lamak panderan licin kaya minyak," ujar Garbus mahuhulut Tulamak nang pina paharatnya.

"Baju salawar luar nageri... matan Amerika, matan Inggris, bulih kuntan, bulih karidit dan bulih bahutang kaya mamarinanya Tulamak," ujar Palui kukuriak manjajakan barang-barang jualannya

Thursday, December 10, 2009

Makan Paku

Makan Paku

BILA takumpulan, apalagi wayah hari dingin Tulamak katuju banar mamander sual makanan. Bubuhan Palui lawan Garbus imbah anu kulir mandangarakan, napa maulah kacar wan galurukan parut haja ujar bubuhannya.

"Kalu sual makanan nang paling harat adalah urang Palembang," ujar Tulamak mamancing pander.

"Kanapa maka urang Palembang sana Mak? Kalu sual bahaharatan makan urang kita banyak jua nang harat, tamasuk ikam," ujar Garbus.

"Urang Palembang itu harat makan karna wani mamakan kapal silam," ujar Tulamak.

"Nah, sudah mulai mahaluya si Tulamak ini. Kada mungkin, kapal silam itu wasi karas," ujar Garbus kada parcaya.

"Kapal silam itu ngaran wadai Bus ai, yaitu wadai empek-empek Palembang. Jadi ikam kada usah hiran, sakakarasnya empek Palembang pasti pasti lamah jua kana buah cukanya," ujar Palui umpat manjawabakan.

"Nah, kada mahaluya kalu, buktinya Palui bisa manjawabakan," ujar Tulamak.

"Tapi sahaharatnya urang Palembang Mak ai masih kalah wan urang Kalteng," ujar Palui.

"Napa kaharatan urang Kalteng Lui?" ujar Tulamak.

"Kalu urang Palembang wani mamakan terpedo atawa kapal silam, urang di Kateng sana wani mamakan paku," ujar Palui.

"Kada mungkin, kada mungkin. Nang wani mamakan paku atawa kaca itu adalah bubuhan panari kuda lumping. Itupun karna inya kada sadar," ujar Tulamak.

"Kalu urang Kalteng ini, lalakian, bibinian bahkan kakanakan samunyaan wani mamakan paku," ujar Palui mayakinakan.

"Kada mungkin kalu sampai kakanakan wani mamakan paku, pasti luka dan katulangan bahkan bisa mati," ujar Tulamak makin kada parcaya dan mangaramputakan.

"Ikam itu bapadah harat tarus Mak ai, makanya dikalahakan Palui. Aku parcaya urang di Kalteng sana wani mamakan paku karna akupun biasa jua marasaninya. Nyaman banar bahkan bisa jadi ubat," ujar Garbus malawanakan Palui.

"Hahaha..........hahahaaa....... kada usah balawas-lawas ikam bingung Mak ai, paku itu
adalah lalapan gasan digangan ngarannya adalah kalakai," ujar Palui mangalakak tatawa mangalahakan Tulamak.

Diulah Galumbungan

Diulah Galumbungan

BUJUR haja kawin paling pandudinya, tapi kalu urusan babanyakan baisian anak, Garbus mambalap bubuhannya. Palui nang sudah sapuluh tahun balaki babini haja gin, hanyar baisian anak talu ikung. Mintu jua Tulamak nang sudah 7 tahun kawin, hanyar saikungannya kulihan `cirit'. Tapi Garbus nang hanyar kawin 5 tahun, sudah lima ikungan ratik kalambunya. Padahal pancaharian Garbus masih kada manantu. Rumah haja manyiwa di bidakan. Jadi bilang mambari maras tu pang.

"Dimapa kawal nang saikung naitu, Lui? Bilang saban tahun maulah anak tarus," ujar Tulamak wayah badudukan di palatar Palui.

"Samalam sudah ku saranakan supaya umpat ba-KB, Mak ai. Mau haja pang inya maasi," sahut Palui.

Kada saapa, nang dipandirakan cangul. Pina masam muhanya, kaya nang imbah tamakan tandui.

"Ada habar napa pulang, Bus? Pina kumal muha kaya salawar nang baluman digusuk," Palui batakun, tapi nang ditakuni kada manyahut sabatik-batik.

"Ajin kalu kaya ini, pasti inya lagi kada baduit, Lui ai," Tulamak manyahut.

Tapi Garbus tatap haja kada sing bunyian. Tabalik Palui wan Tulamak bahinipan jua.

"Bini ku batianan pulang", ujar Garbus sakali manyahut.

"Alhamdulillah," sahut Palui. "Baarti ikam masih diparcayai Allah ta'ala, Bus ai. Wan jua, banyak anak pacangan banyak rajaki," ujarnya lagi mahimungi.

"Gawian siapa maka bini ikam jadi batianan, Bus?" sahut Tulamak masih haja handak manggayai.

"Hush!!" lakas Palui managur Tulamak. "Kalu kada gawian lakinya saurang, gawian siapa lagi pang, Mak?" ujarnya lagi sambil manyirit Garbus.

"Maka ikam sudah ba KB, Bus, kanapa maka masih kada mampan haja?" ujar Tulamak maanyaki.

"Bini ku batianan gara-gara digawi anak ku nang panuhanya," ujarnya lagi.

"Hah!!" parak takuciak Palui wan Tulamak mandangar. "Asa kada mungkin, Bus ai. Maka anak ikam naitu umurnya masih 5 tahun?!" ujar Palui kada parcaya.

"Hi ih," Tulamak manyahut jua. "Maka inya baluman basunat?" ujarnya lagi.

"Sasuai lawan saran Palui, aku umpat jua ba KB, aku mamakai kundum haja. Imbah talu bulan mamakai tapi bini ku tatap haja batianan. Usut punya usut, rupanya tanpa sapangatahuanku, kundum nang ku andak di laci lamari itu dimainakan anakku nang panuhanya, diulahnya galumbungan. Rupanya imbah itu kundumnya buntus. Karna kadada baisisan serep lagi maka tapaksa ai aku pakai haja kundum nang buntus tadi," ujar Garbus sadih.

"Kalu kaya itu nang salah adalah ikam Bus ai, lain salah anak ikam," ujar Palui lihum manawaakan kabungulan kawalnya itu. "Nang ngarannya kundum itu Bus ai gasan sakali pakai haja, imbah itu dibuang, kada bulih dipakai baulang-ulang apalagi sampai manalu bulan kaya ikam itu," ujarnya sambil manyalami Garbus nang cagar baranakan halus pulang.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...