Monday, December 28, 2009

Dihalat Guguling

Dihalat Guguling

DAHULU wayah Palui lagi anum, bila handak musim liburan sakulahan bubuhannya umpat jua baulah rancana maadakan piknik. Biasanya nang dipilih ka gunung, ka guha, ka banyu panas atawa ka pinggir laut.

Kakawalannya banyak, puluhan ikung, bila dibawai pasti hakun asal si Palui nang mengapalainya karana Palui dianggapnya paling rasuk lawan samuaan kakawalan di kampungnya.

Waktu takumpulan di warung mamarinanya Tuhabuk, si Endek mambuka pander.

Lui, parak musim parai sakulahan ini kita ka manaan nang baik, asa lawas banar kita kadada bajalanan.

Tasarah bubuhan ikam, tapi bujurbujur supaya kada mucai kaya tahun lalu, tahambur ka hulu ka hilir, kada taimbai buliknya sampai disariki nang tuha di rumah, sahut Palui.

Aku ada usul, kita basapida baguncing di ancak jangan labih pada badua, dahulu sampai batiga sasapida, asa ringkut batis maninjaknya, ujar Garbus.

Salain panakawan kita jangan kada ingat mambawai kakawalan bibinian nang dahulu supaya rasuk pander di jalanan, ujar Palui sambil malirik ka Garbus karana inya biasa taparabut gandak, sama-sama handak lawan Habibah.

Pas hari nang sudah ditantuakannya, bapuluh-puluh buah sapida masing-masing babawaan saikung gandaknya. Rami banar pamanderannya sapanjang jalan. Bahanu sambil bakikibitan sampai-sampai ada nang taguling ka susungaian.

Tadarau bubuhannya manawa-akan. Palui nang tatuha rumbungan sambil baguncingan lawan Habibah. Baastilah badudi, paling balakangan. Alasannya manjagai kalu-kalu ada nang tabulirit di balakang. Padahal singhajanya supaya kawa bagaya lawan bararayuan.

Parak tangah hari sampailah bubuhannya ka banyu tajun, masing-masing mamilih wadah dudukan, mambuka sangu, sambil makanan dan basisimburan banyu, asyik lawan gandaknya masing-masing.

Imbah habis mandian, parak Asyar mulailah bubuhannya bulikan. Waktu itu hari pina mulai maram, maka masing-masing balalajuan maninjak sapidanya, ada nang tadahulu tapi ada juga nang jauh tadudi di balakang tamasuk Palui lawan Habibah. Awak Habibah kalamakan hingga Palui kauyuhan maninjak sapidanya.

Hari makin maram, angin mulai batiup kancang, apalagi jalanan pina bagugunungan. Waktu angin kancang tadi kakamban Habibah tarabang ditiup angin, lalu inya kukuriak manyuruh Palui bamandak minta tulung ambilakan kakambanya.

Rupanya kakamban tadi tarabang ka dalam pagar kabun urang. Palui bamandak lalu langsung maluncat pagar nang tingginya kurang labih sameter.

Alhamdulillah, pian kawa maambilakan, jaka kada ulun pasti disariki mamarina ulun, tarima kasihlah, ujar Habibah pina ungah lawan Palui.

Imbah habis maambilakan kakamban, hari mulai hujan labat maka Palui lawan Habibah tapaksa bataduh di rumah urang kampung, tapisah lawan kakawalan nang lainnya.Hujan makin labat lawan guntur kilat kada ampih-ampihnya.

Akhirnya inya tapaksa bamalan di rumah urang itu. Disuruh urang rumah baampar di tangah ruang diinjami bantal lawan guguling.

Karana kadinginan, habis basah kuyup Habibah taguring banar sedangkan Palui kilip-kilip matanya takutan kana sariki ulih mamarina Habibah, mambawa anak urang sampai tapamalam. Tapi sambil kilip-kilip, inya pina rancak manuleh ka Habibah nang tatilantang di higanya hanya bahalat guguling. Maka macam-macamlah lamunannya, tabayang ulihnya kaya apa kalu Habibah kawa manjadi bininya.

Umailah malam tadi janak banar guring. Aku maka am macam-macam pikiran tapandang ikam pina muntak banar di higanya, asa handak manjapai takutan kalu sarik, handak memusut kalu pina tabangun. Asa mancikuk liur di rakungan, ujar Palui manyindir sambil pina marista.

Salah sampiyan jua, ulun ini sakahandak sampiyan haja pasti manurut. Asa kadada pilihan lain lagi. Sampiyan talalu banar samalam maluncati pagar sameter kawa haja, tapi maluncati guguling di higa ulun pina bapikir banar, ujar Habibah pina makin ungah mangibit paha Palui sambil basapida ampah bulikan ka rumahnya.

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...